పేజీలు

29, మే 2013, బుధవారం

ఓ కాకి కవిత


మన ఇంటి ( పల్లెటూరు ) దగ్గర ఏదేని  ఒక కాకి వచ్చి అరుస్తే ఆ రోజు మన ఇంటికి ఎవరో చుట్టాలు ( బంధువులు ) వస్తున్నారని  మన పెద్దలు చెప్పేవారు .... 

చేలు మధ్యలో వున్నా మట్టి రోడ్  నుంచి బస్సు వస్తుంది . మా ఊరికి అడుగు పెట్టగానే ( బస్సు స్టాప్ దగ్గర ) ఒక రావి చెట్టు కనిపిస్తుంది ...అక్కడ చూసిన కాకి ఇంటి వరకి అరుచుకుంటూ ఒక 10 నిముషాలు ముందే వుండేది .. ఎవరయినా బంధువులు వస్తే ముందు చెంబు తో నీళ్ళు ఇచ్చి కాళ్ళని కడుక్కోమని చెప్పెవాళ్ళము  ... కదా  !!!!
ఇపుడు ఇంట్లో వాళ్ళే సరిగా ఇంటికి రావటం లేదు ఇంకా బంధువుల గురించి చెప్పనక్కరలేదు ... 
ఆ కాకి కోసం ఆలపిస్తూ ఒక చిన్ని కవిత .... 


నల్లా నల్లాని రంగు గల దానవే ఓ కాకి !
ఫైరులన్ని కలసి పాట పాడేనే నీ పాట కోసం  ఓ కాకి !
మా ఊరి రావి చెట్టు రాగం తెసేనే నీ రాగం కోసం  ఓ కాకి !
ముంగ్గిట్లో ముగ్గెమో మొమెట్లో  పెట్టె నీ ముఖo కోసం ఓ కాకి !
అర చెంబుమో  అలిగి పోయెనే నిను చూడటం కోసం  ఓ కాకి !
అరుగుల చెవులన్ని ఎదురు చూసేనే నీ మాటల కోసం  ఓ కాకి !
కనీసం పండగల కయినా  రాకపోతివెమే మా ఊరి కోసం  ఓ కాకి !
నువ్వు ఎట్లా మరచితివే మా ఊరిని  ఓ కాకి !
నిజంగానే నువు నల్లా నల్లాని రంగు గల దానవేనే  ఓ కాకి  ..... !!!
                                                                                                                  నా ఆత్మలో సత్య .... !!
  

28, మే 2013, మంగళవారం

జపాన్ అనుబవాలు ....


ఇది నా చివరి రోజు జపాన్ లో. జపాన్ గురించి నా అనుభవాలను తెలియజేయాలని ఈ పోస్ట్ రాస్తున్నాను ...



జపాన్ లో  బతకాలంటే విరి బాష ( జపనీస్ ) వచ్చి వుండాలి  లేకపోతే చాలా కష్టం . ఇంత చిన్న దేశం అది సముద్రం చుట్టురా .. ఎపుడు భూకంపాలు వస్తాయో ? ఎపుడు సముద్రం మింగేస్తుందో ? ఎవ్వరికి తెలీదు . అలంటి భయం ఇక్కడ ఎవ్వరి దగ్గర గమనిచినట్టుగా లేదు .

ఇక్కడ మనుషులు చాలా సాఫ్ట్ . సహాయం చేసే స్వబావం కలవారు ...  వీరు పని అంటే ప్రాణం ఇస్తారు. పని చేయకపోతే ఇక అంతే . ఎంత పద్ధతి గా వుంటారో చెప్పనవసరం లేదు .. ప్రతిది తన సొంత వస్తువు లా చూసుకుంటారు . 3 సంవత్సరాల పిల్లల నుంచి 90  సంవత్సరాల ముసలి వాళ్ళ వరికి , ప్రెసిడెంట్ నుండి పేద వాడి వరకు అందరు రూల్స్ ప్రకారం వెళతారు , చావా నయినా  చస్తారు గాని రూల్స్ ని అతిక్రమించారు ...

ఇంకా సంస్క్రతి విషయానికి వస్తే పెద్దగా ఏమి అనిపించదు ...  అంతా ఫాస్ట్ ...పిల్లలకి ఒక 18  సంవత్సరాలు వచ్చేవరకి బాగా పెంచుతారు .. తరువాత ఇంకా పిల్లలే చూసుకోవాలి ... ఇంకా 5 రోజులు బాగా పని చేస్తారు .. వీకెండ్స్ లో ఫుల్ పార్టీ లు ...  non - veg  ఫుల్ గా తింటారు .. veg అసలు చాల చాలా తక్కువ .. ఒక్క  veg  తినే వాళ్ళు ఎవ్వరు వుండరు ...

షాపింగ్ మాల్ విషయానికి వస్తే ఇక్కడ  50% షాప్స్ ఉమెన్స్,గూడ్స్   25% ( మెయిన్ గా ఆటోమోటివ్ , ఎలక్ట్రికల్ ) ,15% పిల్లలకి ( i - pad ( LKG  ,UKG పిల్లలకి )  ,  వీడియో గేమ్స్ , టాయ్స్ ) 10% మెన్స్  కి సంబందిచినవి వుంటాయి ...

ఇంకా అబివృద్ధి విషయానికి వస్తే అందరికి తెలిసిన విషయమే ప్రపంచం లోనే మూడవ స్థానం  లో వుంది , ప్రతి దగ్గర sensors వున్నయి ..  మైండ్ బ్లోయింగ్ అండి , హీరోషిమా ఆగిందా అటోం బాంబ్ వస్తే అని ఒక పాటలో అన్నారు ,... అది ఎలా సాధ్యమా అని అనిపిచింది ముందు ... కానీ వీళ్ళ dedication ,commitment  and unity చూసాక అర్తం అయింది ...  ఇక్కడ బుల్లెట్ ట్రైన్స్ వాటి connectivity అలాగే మెట్రో ట్రైన్స్ వాటి connectivity చాల చాలా బాగున్నాయి .. ఎక్కడ వీళ్ళు comfort ని ఎక్కువ గా కోరుకుంటారు అందుకే ఇక్కడ మనుషుల కన్నా మెషిన్ లకే ఎక్కవ పని వుంటుంది , రోబో లు , సేన్సోర్స్ .. ఇలా  అంత ఆటోమేటిక్ గానే  ... టోక్యో ...   ప్రపంచం లోనే  costliest సిటీ .. ఆ బిల్డింగ్స్ చూడాలి ... అంతే మైండ్ బ్లోయింగ్ ... మాటల్లో చెప్పలేక పోతున్న ..!!!!!!! నాకు ఇప్పటికి ఒక వుంది , వెళ్ళు ఇంత టెక్నాలజీ ని ఎలా వచ్చిందా అని .. ఎందుకంటే వెళ్ళు ప్రపంచానికి అంతగా టచ్ లో లేరు ,అంటే outsourcing లేదు ...  ఇంగ్లీష్ రాదు కాబట్టి వేరే కంట్రీ బుక్స్ ఫాలో అవ్వరు .. ఇంకా ఎలా ??? ఒక్క ఈ టెక్నాలజీ తోనే ఇ పుడు ప్రపంచం లో 3 స్థానం లో వుంది ... వీళ్ళు export చేసేది automotive మరియుఎలాక్ట్రికాల్ goods .. ఇక్కడ natural resource ఏమి లేవు ... భూకంపాలు ,సునామీలు తప్ప ...  ?

నా జీవితం జపాన్ trip  ఒక మంచి అనుబవం గా బావిస్తూ ... నా ఆత్మ లో సత్య