పేజీలు

21, ఏప్రిల్ 2013, ఆదివారం

అమ్మ ప్రేమ ని వెతకండి కారణాలను వెతకకండి....


ఈ మధ్య చాలా వ్యక్తుల విషయం లో గమనిస్తున్నాను ... అందుకె  ఈ పోస్ట్ రాస్తున్నాను ..... 

మన చిన్నపుడు మనం వద్దు అని అన్నా  కూడా వినకుండా  వెంట పడి  మరీ  అన్నం  తినిపించేది  అమ్మ... ఇప్పుడు   అదే అమ్మని వెంట పడి  మరీ  వద్దు అనుకోని  అమ్మ పెంచిన  రెక్కలతోనే రాష్ట్రాలు , దేశాలు దాటి పోతున్నాము .... పాపం పిచ్చి అమ్మ దానిలో స్వార్థం వుందని తెలుసుకోలేకపోయింది .... నా కొడుకు చాలా గొప్పవాడు అయ్యడు ... వాడి కాళ్ళ మిద వాడు నిలబడుతున్నాడు అని అంతులేని సంతోషాన్ని పొందుతుంది ... కాని ఎం చేస్తాం ఆ సంతోషాన్ని పంచుకోడానికి మనం అమ్మ దగ్గర లేము కదా .... 
కొత్తగా జాబు లో చేరాము కదా ఎన్నో ఒడి దొడుగులు , చాలీ చాలని జీతం, ఇంకా అమ్మ ని మన దగ్గరికి ఎలా తెసుకోస్తము ? కుదరదు కదా !... అని ఒక కారణం ,,,,,,సెలవులు వస్తే   మన జీవితాన్ని ఎంజాయ్ చేయాలి కదా ఫ్రెండ్స్ తో ఫుల్ గా తిరగాలి  ఇది ఇంకో కారణం  ...  ..అలా  ఒక రెండు సంవత్సరాలు గడిచిపోయాయి .... ఈ  రెండు సంవత్సరాలలో ఒక 6 - 12 సార్లు ఇంటికి వెళ్ళి వుంటాము ... మనం ఇంటికి వెళితే ఇంట్లో అమ్మ పిండి వంటలతో ఫుల్ busy గా వుంటుంది మరి మనం రాజులం కదా ఎంతో కష్టపడుతున్నాం కదా ....  నువ్వు ఇంటికి వెళితే అమ్మ ఎంతో సంతోషం తో ప్రేమ - ఆప్యాయత ల తో అన్ని రెడీ చేస్తుంది ...ఉదయం 5 కి లేచి అన్ని చేస్తుంది ... ఆ రెండు రోజులు అమ్మ కి విశ్రాంతి ఉండధనుకో  ... అలా  రెండు సంవత్సరాలు గడుస్తాయి ...

తరువాత పెళ్ళి  గోల అమ్మ కి ఎక్కడలేని భయం మంచి అమ్మాయి మా వాడికి దొరుకుతుందో లేదో అని... మొత్త నికి పెళ్లి చేసి ఒక ఇంటి వాడిని చేస్తారు ... ఇంకా ఆ తరువాత చెప్పనవసరం లేదు కారణాలకి కొదవ లేదు  .. కొత్తగా పెళ్ళి అయింది కదా మిమ్మల్ని మీరు అర్ధం  చెసుకోడానికి ఒక సంవత్సరం పడుతుంది కదా ... అమ్మ ని ఒక్కసారి కూడా సినిమా కి తెసుకుపోడు కానీ చేసుకున్న అమ్మాయికి వారానికి ఒక సినిమా ...! అపుడు ఇంకా అమ్మగారింటి కంటే అత్త గారింటికే ఎక్కువగా వెళుతుంటారు ... పెళ్ళి  కి ముందు నెలకి 5-10k  పంపేవారు ఇపుడు పెళ్ళి  అయింది కదా... అవి కూడా మానేస్తున్నాము ... ఇప్పుడు ఇంకొకరిని పోషించాలి కదా మరి ... పిచ్చి అమ్మ మీరు సంతోషం గా వుండాలని , ఒక మనువడిని ఇవ్వాలని మొక్కని దేవుడు వుండడు  .... 




నువ్వు ఇంటికి వెళ్లినపుడల్లా అమ్మ ఎంత కష్టపడుతుందో ఆలోచించావా ? ... నీకు ఇప్పుడు 25 yr  వచాయి కానీ ఒక్కసారి అయినా ఆలోచించావా ? లేదు . .. ఫుల్ గా  తినడం పనే ..!...  నువ్వు  5 రోజులు  కస్టపడి పని చేసి నందులకే  2 రోజులు విశ్రాంతి తెసుకొంట్టున్నావు...  .  మరి అమ్మ నువ్వు కడుపులో ఉన్నపటి నుంచి పని చేస్తూనే  వుంది, అది కూడా నీ కులా   డబ్బుల కోసం కాదు ప్రేమ కోసం  .... తనకి నీ మీద వున్నా ప్రేమ ని పెంచుకోవడం కోసం ...ఫ్రీ  గా దొరుకుతుంది కదా అందుకీ పెద్ద పట్టింపులు  లేవు  మనకు  .... 

ఇంటికి ఎందుకు వెళ్ళ  లేదు అంటే ఏదో ఒక కారణం చెబుతారు ...నాకు ఆ పని వుంది ఈ పని వుంది ఇంకా నేను కెరీర్ లో పయికి  రావాలని కష్టపడుతున్నా ... ఇలా ఏదో ఒక కారణం చెబుతారు .. 
చిన్నపుడు నీకు జ్వరం వస్తే రాత్రంతా తన వళ్ళో  నిన్ను పడుకోబెట్టుకొని నీ తల మీద  వున్నా  తడి గుడ్డని ఎప్పటి  కప్పుడు మారుస్తూ బాధపడుతూ వుండేది ....  మరి ఇప్పుడు  అమ్మ కి జ్వరం వస్తే   నీ బాధ ని, ప్రేమ ని ఫోన్ లో చెప్పుకుంటావు కనబరుస్తావు తప్ప అమ్మ కి టాబ్లెట్ వేసి ఏదయినా  వంట చేసి తిన్పించలేవు ?కనీసం హాస్పిటల్ కి కూడా తెసుకోపోలేవు ... ఒకసారి ఆలోచించు ఒకవేళ నువ్వే  దగ్గర వుండి  అన్ని  చూసుకుంటే అమ్మ ఎంత సంతోషిస్తుందో .. అమ్మ ప్రేమ కి నీ ప్రేమ తోడయితే అమ్మకి  నిజంగా అంతులేని ఆనందమే కదా ... 
అమ్మ ప్రేమను పొందడానికి , అమ్మ ప్రేమను పంచుకోవడానికి ప్రయతించండి... సమయం దొరికించు కొండి  అమ్మ తో గడపడానికి ...  

మనలో ఎంతో మంది నేను అమ్మని బాగానే చుసుకుంటున్నాను అని అపుహ పడేవాళ్ళు ఒకసారి ఆలోచించండి అమ్మ ప్రేమ ని వెతకండి కారణాలను వెతకకండి... నేను ఏమైనా తప్పు గా రాస్తే క్షమించండి ....
అమ్మ నన్ను క్షమించు నేను కూడా అందులో ఒకడిని ...  

ఈ అనంత విశ్వం లో సరి తుగాలేనిది , స్వార్ధం లేనిదీ ఈ అమ్మ ప్రేమ ఒక్కటే ... 
అమ్మ ప్రేమ గురించి మాట్లడటానికి ఏ వాక్కు లేదు .. దేవుడా తర్వాత జన్మలో మా అమ్మ కి నేనే  తల్లి కావాలని మనస్స్పుర్తిగా కోరుకొంటున్నాను ...... నా ఆత్మ లో సత్య 

11, ఏప్రిల్ 2013, గురువారం

ఉగాది జ్ఞాపకాలు ....


ఉగాది యుగానికి ( సంవత్సరం) ఆది ... అంటే సంవత్సరానికి మొదలు .... నా జీవితం లోని  ఒక ఉగాది రోజు ( చిన్నప్పటి ) ...... 
వసంతకాలనికి తొలి క్షణాలు .....!!! ఇంట్లో అందరూ  ఉదయం 4 గంటలకి లేచే వాళ్ళము  ... ఇంటిని అంత నీటితో కడిగి , తల స్నానం చేసే వాళ్ళము ... దేవుడి రూం లో అమ్మ దీపం వెలిగించాకా ... గడ్డపార , గొడ్డలి, చేతి పార ని నీటి తో  కడిగి  వాటికీ కుంకుమ పసుపు పెట్టె  వాడిని , అదే సమయం లో మా నాన్న ఎడ్లని నీటి తో కడిగేవారు ... 
అన్నయ్య ఎడ్ల ని  అలంకరణ చేసేవాడు ... 

అంత అయ్యాక ఇంట్లో దేవుడికి నమస్కారం చేసి  గొడ్డలి , పార ని నేను పట్టుకునే వాడిని ,గడ్డపార ,కొబ్బరి కాయని  అన్నయ్య  పెట్టుకునే వాడు .... అన్నయ్య ఈ రోజు పంచకట్టుకునే వాడు ... నాన్న నాగలిని , తాడుతో  ఎడ్ల ని  కట్టేవాడు .... అప్పటికి 5:00 అవుతూ వుండేది ...ఆ ఎడ్లకి పూజలు  చేసి ఈ సంవత్సరం మా పొలం పనులలో తోడుగా  వుండాలని దండం పెట్టుకునే వాళ్ళము ... అమ్మ ఎదురుగా వచ్చి అందరి పాదాలు తడిసే లా నీళ్ళు పోసి క్షేమంగా వెళ్లి రమ్మని స్వాగతం చేసేది ....  చీకటిలోనే పొలం ( చేను )దగ్గరికి వెళ్లే వాళ్ళము   ... కోడి కుడా అప్పటికి కుయధు .... 

అలా  అంత ఉదయాన్నే నుదుటి మీద పెద్ద బొట్టు ( తిలకం ) పెట్టుకుని  కొత్త బట్టలు వేసుకొని ..తలకి రుమాలు కట్టుకొని . గడ్డపార భుజం మిధ పెట్టుకొని  వసంత గాలిని ఆస్వాదిస్తూ చేనికి వెళ్లే వాళ్ళము ..... 
నాన్న చెనులొ నాగలి కట్టేవారు ... ఒక సంత్సరం నేను , ఒక సంవత్సరం అన్నయ్య ఆ కొబ్బరి కాయని కొట్టి భూమాతని ( నేలని ) క్షమించు అని చెప్పి, ఈ సంవత్సరం పంట బాగా పండేలా చూడామని  ఆ నేల్లమ్మకి  దండం పెట్టుకొని తొలి సాలు దున్నడం మొదలు పెట్టేవాళ్ళము  ...అలా 5 రౌండ్స్ వెళ్ళే వాళ్ళము ...  పార తో  చేనులో వున్నా ఒక 5 చిన్న మొక్కలను తేసేవాళ్ళము  .... అప్పటికి 6 : 00 అయ్యేది .. సూర్యోదయం కాకముందే  తిరిగి  ఇంటికి చేరుకునే వాళ్ళము .... 



ఆ తరువాత సైకిల్ మిద బయటకి వెళ్లి మామిడి ఆకులూ తెచ్చే వాడిని, వాటి తో పాటుగా  మామిడి కాయలను  కూడా తెచ్చే వాడిని , అన్నయ్య వేప పువ్వు వేప ఆకులూ తెచ్చేవాడు ... అమ్మ బంతి పూలతో మాలలు చేసేది ... మామిడి ఆకులతో నేను దరువాజ గుమ్మం  ని అలంకరిచేవాడిని .. అమ్మ పూలతో అలంకరించేది ... 

అప్పటికి 8:00 అవుతుండేది .అ మ్మ వేడిగా టీ చేసి ఇచ్చేది  .... ఉగాది పచ్చడి  చేయడానికి నాన్న చింత పండుని కుండలో ( కొత్త కుండ) వేసి నీళ్ళు  పోసి అందులో, పంచదార  బెల్లం వేసి బాగా కలిపేవారు  , వేపపువ్వుని ,మామిడి ముక్కలను,కొబ్బరి పొడి , కొంచం ఉప్పు ,కొంచం పప్పు,కొంచం కారం   అందులో వేసి బాగా కలిపేవారు .. అప్పటికి అమ్మ భక్షాలు రెడీ చేసే వారు ...... చుట్ట-ఆకులను కప్పులు గా చేసి ... అందులో ఉగాది పచ్చడిని పోసేవారము , భక్షాలను  దేవుడి కి పూజా చేసేటప్పుడు ప్రసాదంగా చూపించే వాళ్ళము  , కొబ్బరి కాయని అన్నయ్య కొట్టే వాడు ... 

దేవుడి కి పూజ చేసే సమయం లో మా నానమ్మ ని పిలిచే వాణ్ణి ... పూజ అయిపోయాక మా అమ్మ నాన్న ల దగ్గర ఆశీర్వచనాలు  తీసుకొనే  వాడిని ... తరువత.. ఒక 2 గ్లాసుల ఉగాది పచ్చడి ,నెయ్యితో భక్షాలను తినేవాడిని ...ఇంక ఈ ఉగాది  పచ్చడిని , మా బందులని , ఫ్రెండ్స్ ని ఇంటికి పిలిఛి  ఇచ్చేవాళ్ళము... అప్పటికి 12 అవుతుండేది ... పప్పు తో బిక్ష ( భోజనం ) చేసి ... ఊరి  గుడి  దగ్గరకి వెళ్లేవాళ్ళము ... అక్కడ వూరు వూరు  అంత వచ్చే వారు ... పంతులు ఈ సంత్సరం పంచాంగం గురించి చెప్పే వారు ... ఈ సంవ త్సరం వర్షాలు ఎలా పడతాయే? , పంటలు ఎలా పండుతయే? .. వూరు ఎలా వుంటుంది? ...ఇలా అన్ని చెప్పే వారు చివరిలో అందరు వాళ్ళ వాళ్ళ పంచాంగం గురించి అడిగే వారు .... పంతులు రాశులను బట్టి చెప్పేవారు ... నా రాశి  కి ఆదాయం ఎంత వుంటుంది , మా అన్నయ్య రాశి  కి ఎంత వుంటుంది అని తెలుసుకొని ఇంటికి వచ్చి అందరికి చెప్పే వాడిని ... ఆ రోజు మనం ఎలా వుంటే సంవత్సరం మొత్తం అలానే ఉంటామని చెప్పే వారు , అందుకె అబద్ధాలు చెప్పేవాడిని కాదు , సంతోషం గా వుండే వాడిని ...... 

నిజం గా జీవితం లో ఒక గొప్ప రోజు ఈ ఉగాది రొజు..... కొత్త సంత్సరానికి స్వాగతం పలుకుతూ ... నా ఆత్మ లో సత్య